پانکراس

پانکراس یا لوزالمعده تا مدت‌ها برای پزشکان جنبه اسرارآمیز و رازوَرانه داشته است. جراحان پانکراس والتر هس و جان هاوارد معتقدند که کشف مجرای ویرسونگ[1] یک نقطه عطف مهم در تاریخ طب و جراحی بوده است. یوهان گئورک ویرسونگ،  آناتومیست آلمانی در سال ۱۶۴۲  در حالی‌که جسد یک قاتل را در دانشگاه پادوا کالبد شکافی می‌کرد ، مجرای ویرسونگ را کشف کرد. این مجرا از اتصال مجرای پانکراس و مجرای مشترک صَفراوی[2] به همدیگر شکل می‌گیرد. بدین ترتیب صفرا به  همراه ترشحات برون‌ریز[3] پانکراس از طریق مجرای ویرسونگ به درون دوازدهه (اثنی عشر) می‌ریزند. ترشحات برون‌ریز پانکراس در فرایند هضم غذا نقشی اساسی دارند.